Licht gehandicapt door de afwezigheid van donkere Henk en de wel aanwezige maar niet fitte Bie werd er in Den Dolder onder een zuinig zonnetje op het kunstgras afgetrapt.
DOSC zette de Vogels gelijk onder druk en maakte haar bedoelingen waar; vol voor de winst gaan. IJsselmeervogels moest zich beperken tot verdedigen en zo nu en dan een snelle uitbraak via een counter. Na een minuut of 10 werd via zo'n uitbraak de keeper van DOSC voor het eerst op de proef gesteld door witte Henk maar de keeper dook de bal uit de lage hoek.
Buiten wat plaagstootjes van IJsselmeervogels was het vooral DOSC wat de klok sloeg, maar de D2 leek de rust met 0-0 te gaan halen. Leek...want een onnodige fout leidde tot countergoal van DOSC vlak voor rust. Vlak daarna werd de stand, na een goede aanval van DOSC, uitgebreid naar 2-0. En zo stonden we opeens bij rust met 2-0 achter terwijl 0-0 toch zo haalbaar leek.
Na rust ging de wedstrijd op dezelfde voet verder. Een hardwerkend IJsselmeervogels was niet in staat het tij te keren. DOSC scoorde de 3-0 en raakte nog een paar keer het houtwerk. Uiteindelijk was het witte Henk die de eer kon redden na goed voorbereidend werk van Willem. DOSC scoorde nog de 4-1 en daarmee was de (wederom zeer sportieve) wedstrijd gespeeld.
DOSC was duidelijk een maatje te groot. De ploeg uit Den Dolder was technisch, tactisch en fysiek sterker en won verdiend. Voor IJsselmeervogels D2 is het zaak om de draad weer op te pakken en met zelfvertrouwen de volgende wedstrijd in te gaan. Tegenstander a.s. zaterdag is KVVA D1, maar dan zullen de weersvoorspellingen wel iets gunstiger moeten worden, want anders gaan we de ijzers onderbinden.
